ممکن است تا بحال جریان روایت پیامبر(ص) را که در جمع صحابه از بهترین سیره برای زنان سوال نمودند و نیز جواب حضرت زهرا علیه السلام را به آن سوال شنیده باشید که فرمودند: «خَیرالنِّساءأن لایَرینَالرِّجالُ؛ بهترین سیره برای زنان آن است که مردان نامحرم را نبینند و مردان نامحرم نیز ایشان را نبینند». (بحارالانوار، ج43 ، ص54)

شاید باخود بگویید چطور چنین چیزی در زمان ما ممکن است در حالی که خود حضرت زهرا علیهاالسلام در مواقع متعدی در جامعه حضور داشتند؟! پس مفهوم این سخن حضرت، چگونه قابل توجیه است؟

در  نگاهی دیگر، لازمه ی تحقق چنین آرمانی این است که زنان بتوانند نیازهای خود را در عرصه های مختلف تعلیم وتعلّم، پزشکی، اقتصادی وغیره، خودشان تأمین کنند و نیازی به حضور مردان و ارتباط مستمر با آنان نباشد؛ امری که در کشور ما تا حدودی محقق شده ولی متأسفانه گاه تحت تأثیر فرهنگ غرب و موج فیمینیسم به بیراهه هم رفته است.

بنابراین، فرموده حضرت زهرا علیها السلام روشن کننده ی فضلیت اخلاقی این سیره است که در صورت عدم وجود رجحان و ضرورت، مطلوبترین سیره برای بانوان است چرا که قرار گرفتن زن در منزل و یا دور از محیط مردان، باعث ایجاد آرامش روانی او برای انجام بهتر وظایفش در خانواده می شود و بهترین زمینه ساز کمال معنوی وی در  راستای قرب به خداوند خواهد بود.

در جواب باید گفت: استفاده حضرت زهرا علیهاالسلام از کلمه «خَیر»، گویای این حقیقت است که سیره مذکور یک رُجحان و فضیلت اخلاقی است و حالت ایده آل برای یک زن تا مادامی که ضرورتی پیش نیامده مطرح می کند.سیره اجتماعی حضرت هم این نکته را تأیید میکند، چون ایشان در عرصه هایی خاص، حضوری فعال در جامعه داشتند؛ به عنوان نمونه در چشت جبهه به یاری رزمندگان و مداوای جراحت محارم خویش می پرداختند و پس از نبرد اَُحد، هفته ای یک بار به زیارت شهدای احد و حمزه سیدالشهداء می رفتند و برای ایشان طلب مغفرت وعُلّو درجات می نمودند.(همان،ص90).